الهی

پروزدگارا به دادم برس قبل اینکه دیر بشه و از خستگی راه تلف بشم

الهی ، ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره ای ، و ما همه هیچ کاره ایم و تنها تو کاره ای.

الهی ، وای بر من اگر دانشم رهزنم شود و کتابم حجابم!

الهی ، از روی آفتاب و ماه و ستارگان شرمنده ام ،از انس و جان شرمنده ام ، حتی از روی شیطان

شرمنده ام،

که همه در کار خود استوارند و این سست عهد، ناپایدار

الهی ، رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم ، تو از ما بگذر

الهی ، آن خواهم که هیچ نخواهم

الهی ، همه سر آسوده خواهند و حسن دل آسوده

الهی ، الهی از نماز و روزه ام توبه کرده ام ؛ به حق اهل نماز و روزه ات توبه این نا اهل را بپذیر

الهی ، اگر چه درویشم ، ولی داراتر از من کیست ، که تو دارایی منی

الهی ، روزم رو چون شبم روحانی گزدان و شبم را چون روزم نورانی

الهی ، اگر ستارالعیوب نبودی ما از رسوایی چه میکردیم

الهی ، اثر و صنع توام ، چگونه به خود نبالم